แล้วความคลางแคลงใจในจริยธรรมของแพทย์สภาก็กลับคืนมาเป็นแสงสว่างรำไรที่ปลายอุโมงค์ เมื่อแพทยสภาออกหนังสือลงวันที่ 16 ธันวาคม 2567 ถึงนายแพทย์ใหญ่โรงพยาบาลตำรวจ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ
ขอให้ชี้แจงรายละเอียดการเข้ารับการรักษาของนักโทษชายผู้มีชื่อก้องโลกที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ส่งตัวอย่างฉุกเฉิน เร่งรัด กลางดึก ให้เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลตำรวจ…?
ทั้งที่อาการไม่น่าจะฉุกเฉิน เฉียบพลัน หรือใกล้ตายอย่างที่คณะผู้นำส่งบรรยาย ว่า…
ต้องตายเป็นแน่แท้…ถ้ายังดันทุรังให้พักร้อนนอนตากอากาศอยู่ในโรงพยาบาลของกรมราชทัณฑ์ใน “เรือนจำ” ที่อาจจะเป็น “เรือนตาย”
แพทยสภาเร่งรัดให้โรงพยาบาลตำรวจแจ้งรายละเอียดในแง่มุมต่างๆรอบด้านอย่างที่ผู้รายงานไม่สามารถจะหาหลักฐานหรือแจ้งข้อมูลได้ละเอียดครบถ้วน ในกรณีที่ไม่มีการรักษาพยาบาล การเข้าเวร การปฏิบัติงานจริงๆ แต่เป็นการเล่นละครตบตาสาธารณชนโดยผู้เขียนบท นักแสดงและผู้กำกับการแสดงที่ย่ามใจ ไม่คิดว่าอำนาจ วาสนา บารมี ที่เคยมีอย่างล้นฟ้า ไม่สามารถกดข่มผู้คนในสังคมของวงการแพทย์ได้ถ้วนทั่วทุกตัวคนทั้งองคาพยพ
แม้จะมี มือกฎหมายชั้นดี เจ้าพ่อแห่งข้อยกเว้น เป็นผู้เขียนบทมีเสนาบดีมือฉมังแอบวางกฎ ระเบียบปฏิบัติคอยท่ามา 5-6 ปี แล้วยังโยกย้ายไปนั่งสกัดนั่งกำกับการแสดงอยู่ในตำแหน่งแห่งหนที่คิดว่าจะกำราบบรรดาข้าราชการที่มั่นคงจงรักในพระปณิธานของ
สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก
พระราชบิดาแห่งวงการแพทย์ไทย และพระราชบิดาในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9
แต่ความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ที่ถูกหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ เพื่อธำรงความยุติธรรมของกระบวนการยุติธรรมในแผ่นดิน และเพื่อดำรงเกียรติศักดิ์ของสถาบันแพทย์ของสยามประเทศ บุคคลที่เป็นปูชนียบุคคลของวงการแพทย์ในแผ่นดินจึงต้องก้าวออกมาปกป้องศักดิ์ศรีของแพทย์วิชาชีพทุกคนบนแผ่นดินไทย
เพื่อให้นักการเมืองผู้ฉ้อฉล นักปล้นชาติ ผู้กัดกร่อนระบบยุติธรรมและกฎบ้านระบิลเมือง เพื่อประโยชน์ตน พวกพ้อง และครอบครัวซึ่งไม่เคยละอายใจในพฤติกรรมของตน ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันจะสามารถเซาะกร่อนบ่อนทำลายบ้านเมืองอย่างลำพองใจ…ต่อไป
หากข้าราชการทุกกระทรวงทบวงกรมยืนหยัดในความซื่อสัตย์ สุจริต ความถูกต้อง ไม่ยอมรับใช้นักการเมืองที่บีบบังคับให้ข้าราชการกระทำผิดกฎระเบียบราชการ ผิดกฎหมาย โดยข้าราชการผู้นั้นไม่เกรงกลัวการกลั่นแกล้ง โยกย้ายในทางราชการ เพราะทำได้อย่างมากก็เพียงโยกย้ายออกไปจากที่นั่งเดิม ตำแหน่งเดิม กระทรวง กรม กองหรือจังหวัดเดิม
แต่เมื่อข้าราชการคนใดสยบยอมต่อความชั่วด้วยความหวาดกลัว หรือด้วยความหวังจะได้ประโยชน์ตอบแทน ในตำแหน่งหน้าที่ที่มิควรคู่ และยังข้ามข่มคนดีที่ควรคู่ครองตำแหน่งนั้น ก็ต้องก้มหน้ายอมรับกรรมที่เกิดจากการกระทำของ…ตัวคุณเอง!#
บก.
