สังคมไทยในอดีตเคยมีช่วงว่างหลังฤดูกาลทำนาหลายเดือน ในฤดูแล้ง คนไทยในอดีตจึงใช้ช่วงเวลาหน้าแล้งซึ่งว่างเว้นจากการประกอบอาชีพกสิกรรม(ทำนา) มาเป็นช่วงเวลาของการพักผ่อนหย่อนใจด้วยการ ตีไก่ กัดปลา ชนวัว แข่งควาย เล่นไพ่ แทงไฮโล น้ำเต้าปูปลา เล่นสกา แทงเชือก กำถั่ว ฯลฯ ซึ่งเป็นการพนันของผู้ใหญ่
ส่วนเด็กๆก็เล่นพนันเล็กๆน้อยๆค่อยๆฝึกปรือไปด้วยการ เป่ากบ ล้อต๊อก ปั่นแปะ ทอยกอง ทายเหรียญในกำมือ ทายเลขหน้าหนังสือ ทายเลขท้ายทะเบียนรถยนต์คันต่อไป ฯลฯ
ซึ่งผลประโยชน์จากการแพ้-ชนะ ก็เป็นเงินทองเล็กๆน้อยๆพอหอมปากหอมคอไม่ได้มากมายก่ายกองเหมือนการเล่นพนันสมัยใหม่ในบ่อนยุคนี้ ที่ได้-เสียกันเป็นเงินทองกองโต
จะมีการพนันของหลวงหรือของรัฐที่โอฬารตระการตาก็คือ หวย ก.ข.
แต่การพนันก็เลวร้าย คนที่เล่นได้ก็ได้เงินทองเป็นกอบเป็นกำ คนที่เล่นเสียก็เสียหายขายตนจนครอบครัวพินาศวอดวายก็มากมาย เพราะการพนันคือประตูแห่งความฉิบหายของมนุษย์
ในบันทึกของชาวต่างประเทศที่เข้ามาอยู่ในเมืองไทยสมัยก่อน มักจะบันทึกเอาไว้ว่า “คนไทยเป็นคนที่ชอบเล่นการพนัน” หรือ “มีเรื่องการพนันอยู่ในสายเลือด”
แต่การเล่นการพนันของคนไทยในอดีตก็ไม่ถึงขนาดเอาเป็นเอาตายเหมือนการเล่นการพนันในบ่อนสมัยนี้
การเปิดบ่อน ตั้งบ่อนการพนันที่ถูกกฎหมายในสมัยนี้ ดูเหมือนจะมีเพียงสนามมวย บ่อนไก่ สนามชนวัว ที่เป็นบ่อนกลายๆ ต้องขออนุญาตเปิดบ่อน เปิดเวที เปิดสังเวียนเพื่อชกมวย ชนไก่ ชนวัว โดยมีการต่อรอง การพนันขันต่ออยู่รอบๆเวที สังเวียนและสนามฯ อย่างโจ่งแจ้ง มิใช่การกระทำลับๆล่อๆแต่ประการใด
ส่วนบ่อนไฮโล บ่อนไพ่,เผ,นกกระจอก,คาสิโน ฯลฯ ต้องแอบเปิดกันอย่างลับๆล่อๆให้พ้นหูพ้นตาชาวบ้าน แต่ไม่พ้นสายตาสังคมและผู้รักษากฎหมาย แต่ก็ยังสามารถเปิดเป็นหลักเป็นแหล่ง หรือเป็นบ่อนวิ่งได้อย่างสม่ำเสมอและมหัศจรรย์ได้ตลอดมา….แต่ก็ยังเป็นเรื่องผิดกฎหมายบ้านเมือง
ผู้บริหารประเทศ ผู้นำบ้านเมืองในอดีตที่เป็นคนดีมีศีลธรรม และปฏิบัติตามพระราชปณิธานของพระมหากษัตริย์ไทยหลายๆพระองค์ที่ทรงเล็งเห็นความหายนะของปวงพสกนิกรที่จะเกิดจากความลุ่มหลงในการพนัน จะไม่เคยมีความคิดที่จะนำ “การพนัน” มาเป็นสรณะในนโยบายการพัฒนาประเทศ นอกจาก “หวยหลวง” ที่พัฒนามาจาก หวย ก.ข.
เพิ่งจะมีรัฐบาล นายทุน นักธุรกิจการเมือง ที่เห็นวัตถุทรัพย์สินเงินทองจากการพนันซึ่งเป็นอบายมุขอันเป็นปากทางของนรกตามหลักพระพุทธศาสนาเป็นเรื่องดีงามในการหาเงินเข้ารัฐ ซึ่งในความเป็นจริงเงินทองจากอบายมุขเหล่านี้ก็จะผันไปสู่เงื้อมมือของนักการเมืองผู้ฉ้อฉลในลำดับต่อไป
ยังไม่นับว่าบ่อนการพนันระดับประเทศของเมืองไทย จะกลายเป็นแหล่งฟอกเงินที่แสนจะสะดวกสบายใกล้ตัวของนักโกงบ้านโกงเมืองในโอกาสต่อไป#
บก.
