ครับ…ผมหมายถึงเดือนนี้เป็นเดือนที่คนรับราชการ และงานรัฐวิสาหกิจ เขาต้องเกษียณอายุราชการที่ทำมาเกือบ 40 ปี หรือมากกว่า 40 ปี
ถึงอยากจะทำ เขาก็ไม่ให้ทำ…(ยกเว้นบางอาชีพที่ให้เวลาทำงานไปจนถึงอายุ 70)
เมื่อเป็นเช่นนี้ก็เป็นธรรมเนียมที่ต้องต้อนรับน้องใหม่กันสักหน่อย
ครับ…อย่างแรก ท่านที่เกษียณ ผมขอกระซิบดังๆว่า…”ถ้าทำงานมาทั้งชีวิต แล้วท่านคิดว่าท่านยังไม่รวย (ตามที่ตั้งใจไว้) ก็ขอเตือนว่า อย่าได้ไปทำอะไรที่ต้องลงทุนเป็นเงินเป็นทองอีก…เพราะทำมาตั้งเกือบ 40 ปียังไม่ร่ำไม่รวย ก็อย่ามาหวังว่าจะรวย ในเวลาที่ล่วงเลยมาจนอายุ 60 ปีแล้ว
จงหยุดการลงทุน ทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องที่ไม่มีความรู้ ไม่มีประสบการณ์…อย่าไปทำ
แต่หาอะไรทำ พอไม่ให้เหงาก็แล้วกัน ?
คนเราทำงานมาทั้งชีวิต พอมาให้หยุดทำงาน สิ่งที่จะเจออย่างแรกคือความ…เหงา แล้วดีไม่ดีจะกลายเป็นคนซึมเศร้า
ดังนั้น…เตรียมใจเสียแต่วันนี้ว่าเมื่อสิ้นสุดวันที่ 30 กันยายน ในวันที่ 1 ตุลาคม ท่านจะทำอะไรกับชีวิตท่าน
นับจากวันนี้ไปเหลืออีก 15 วัน ซ้อมทำซะเลย
นอนตื่นสายๆสักสี่ห้าวันก็เบื่อแล้ว…จะไปทัศนศึกษาท่องเที่ยวดีไหม ?…หรือทำอะไรที่เราชอบแล้วยังไม่ได้ลงมือทำ ทำซะเลย
กับคู่ชีวิต…ช่วงที่เราทำงานวันๆเราอยู่ด้วยกันไม่กี่ชั่วโมง ไม่นับเวลานอน
แต่เมื่อเราเกษียณแล้ว 24 ชั่วโมงต่อวัน เราต้องอยู่ด้วยกัน หัดทำใจเอาไว้เสียเลย เพราะบางคน…บางคู่ คุณจะได้เจอกะชาว… “สวน”
พูดอะไรจะโดนสวนทุกเรื่อง ทุกคำพูด ระวังไว้บ้างก็ดี
ผมคนหนึ่งที่มีประสบการณ์ หลังจากเกษียณจากการทำงานประจำ อาทิตย์แรก ต้องกลับไปที่ทำงานเกือบทุกวัน ทนความเหงาไม่ได้
โชคดี…ที่ยังกลับไปที่ทำงานได้ทุกวัน เจอลูกน้อง เจอเพื่อนร่วมงาน เขายังยกมือไหว้ เพราะก่อนออก หรือก่อนเกษียณได้บอกกล่าวพวกเขาเอาไว้ก่อน
เชื่อไหมครับว่า…มีคนบางคน พอเกษียณแล้วไม่กล้าเดินกลับที่ทำงาน เพราะกลัวเจอลูกน้องไม่ยกมือไหว้
ทำใจไม่ได้
ยิ่งตอนมีตำแหน่ง ทำเวร ทำกรรมไว้กับลูกน้องมาก ลืมไปว่าวันถอดหัวโขน แล้วจะต้องเจอกับอะไร ?
อย่าลืมนะครับว่า…กรรม มี วิบากกรรม
สิ่งที่เราจะทำ มีให้ทำมากมาย เราก็จะทำตามความชอบของเรา แนะนำไปก็อาจไม่ถูกจริตของแต่ละคน…เช่น…ไปสอนหนังสือเด็ก…ไปวัดฝึกทำกรรมฐาน…สะสมบุญ…ท่องเที่ยวให้สะใจ ไปจนไปไม่ไหว…อ่านหนังสือที่ยังไม่ได้อ่าน…ไปเยี่ยมเพื่อนสมัยเรียนมัธยมฯ หรือ มหาลัย…ไปช่วยงานการกุศล…ไปร้องเพลงให้ผู้ป่วยฟังตามโรงพยาบาลที่เขามีกิจกรรมเหล่านี้…ฯลฯ
แต่อย่าไปเลี้ยงหมา…เลี้ยงแมว…ให้เป็นภาระ อย่าไปเป็นทาสแมว ทาสหมา เพราะจะทำให้เกิดห่วง ไปไหนไม่ได้
จะไปวัด ไปปฏิบัติธรรม ก็ไปไม่ได้…ห่วงหมา ห่วงแมว !
ครับ…บางคนก็วางแผนจะลงรับการเลือกตั้ง ในตำแหน่งงานปกครองท้องถิ่น อาทิ อบต. หรือ เทศบาล หรือ สมาชิก อบจ.
อันนี้ก็ดีครับ เพราะจะได้เอาประสบการณ์ มาช่วยท้องถิ่น
บางคนก็คิดติดต่อ องค์กรภาคประชาชนไว้ ว่าเมื่อเกษียณจะมาช่วยงานพัฒนาสังคม เช่นเป็นผู้พิพากษาสมทบ เป็นกรรมการหน่วยงานต่างๆที่ไม่ใช่หน่วยงานมีเงินเดือนเงินดาว จะมีก็อาจจะเป็นเบี้ยประชุม
อันนี้ก็ดีครับ สนับสนุน
หรือ…บางคนประสบการณ์ดี อาจจะได้รับเชิญไปเป็นที่ปรึกษาทางธรุกิจ งานนี่ก็ถือว่าดีเช่นกัน
แต่บางท่านก็อาจจะปล่อยวางเลย เพราะถือว่าชีวิตทำมามากแล้ว ท่านก็ไปตีกอล์ฟบ้าง เลี้ยงต้นไม้เล็กๆน้อยๆ หรือบางท่านก็ไปอยู่กับลูก กับหลาน เพราะช่วงรับราชการก็ไม่ค่อยจะได้อยู่กับลูกๆเพราะย้ายบ่อย
สรุปว่า…คนเคยทำงาน และสุขภาพยังดี จะปล่อยให้เวลามันล่วงเลยไปวันๆก็น่าเสียดาย ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้ สุดแล้วแต่ท่านจะทำอะไร
ขอให้ดูแลสุขภาพเป็นสำคัญ
ก่อนจบ…ผมขอฝากคาถาไว้ 3 คำคือ…กายฟิต…จิตดี…มีออม…!
ท่องเข้าไว้ครับ…(ตีความหมายเอาเอง)
โชคดีนะครับ
——————-
